Parijs zien, horen, voelen, ruiken en proeven

De reis begon zaterdag op Schiphol, we hadden een vlucht geboekt en vlogen met Air France (KLM) naar Parijs. Nieuwe geuren ruiken in de parfumerie op Schiphol gaf de juiste start van onze zakenreis voor Sensalot. Na vele jaren niet te hebben gevlogen, was dat weer een hele belevenis. De controles zijn flink aangescherpt, dus op sokken, zonder riem, door de beveiliging; ‘je broek zakt ervan af’. Lorrein ging met vlag en wimpel door de scan en klaar om de Fransen te verrijken met een nieuw spel. Op weg naar de gate nog even een tweet en deze werd hartelijk beantwoord met het toewensen van veel plezier. Merci pour ces mots @patrick038!

Daarna begon de vliegreis, waar je evenwichtszintuig weer door elkaar wordt gegooid, de adrenaline zorgt voor het scherpstellen van al je zintuigen en je oren gaan ploppen. Vanwege de korte vlucht wordt er geen maaltijd geserveerd en hiermee misten we niet veel. In het achterhoofd denkend aan het onderzoek van een Duits instituut in samenwerking met luchtvaartcateraar van Lufthansa. Bij dit onderzoek werd ontdekt dat smaak in het luchtruim sterk achteruitloopt vanwege de droge lucht, waardoor je minder ruikt en dan minder proeft. Het uitzicht op 7 kilometer was weer adembenemend. Het wolkendek onder je uitgestrekt als een grote dot watten. Je zou het zo willen aanraken, denkend aan hoe zacht het eruit ziet.
Na landing hadden we snel onze tas opgesnord en konden we vertrekken naar het centrum van Parijs met de trein en de metro. Van te voren hadden we ons goed voorbereid op het vervoer in Parijs, maar toen we er stonden, was het toch even zoeken waar we konden opstappen en kaartjes konden verkrijgen. Uiteindelijk kregen we onze grote beloning na een reis van uur met trein en metro. Bij het laatste metrostation, in de buurt van het hotel, kregen we een volledig verlichte Eiffeltoren in zicht bij het oplopen van de trap. Mooier kan je het niet krijgen, dit streelde direct de ogen.
Na inchecken in het hotel hebben we te voet een aantal bekende plekken van Parijs bezocht, de Eiffeltoren, volledig verlicht, de Arc de Triomphe en de Champs Elysees. Onder een verlichte Eiffeltoren staan is toch een piek van romantiek, koud weer, dus dicht tegen elkaar aan, omhoog kijken naar het imposante kunstwerk. De vele verkopers (die letterlijk een roos in je hand willen stoppen om zo te kunnen verkopen), halen nog niet een greintje van de romantiek die wij ervoeren. Romantiek is niet te koop, maar een beleving en een interpretatie van een situatie die gevormd wordt door zintuiglijke waarnemingen. Even de trap af naar de Seine, het water was hoog. Na het weer oplopen van de trappen langs de Seine deed zich een alleraardigst tafereel voor; een bruidspaar stond in de regen een paar foto’s te maken met de Eiffeltoren op de achtergrond. Na alle ervaringen van zien, voelen en horen, was het de tijd voor de geur en smaakzintuigen. Een Franse brasserie waar a la carte gegeten kon worden, gaf een goede smaaksensatie, Franse klassiekers met een goed glas wijn.
Zondag stonden we vroeg op en gingen we op weg naar de spellenbeurs. Daar aangekomen was het nog rustig bij opening van de beurs. La Grande Halle was opgesplitst in twee gedeeltes, speelgoed en spellen, en dan gaan we natuurlijk direct op spellenjacht. We kwamen direct aan het begin van de beurs een aantal leuke spellen tegen, die we nog even geheim houden. Ondanks de taalbarrière, werden we meegenomen in de sfeer van het spel. Bij de speluitleg gingen de Engelse en Franse woorden door elkaar. Dat gaf ook charme aan het gesprek. Hierbij kwam de Fransman op een gegeven moment niet op de Engelse vertaling van een woord. Hij deed pogingen in het Engels om een uitleg te geven, probeerde het in het Duits en vroeg toen in het Frans aan zijn collega voor de vertaling van het betreffende woord. Wij verstonden het prima in het Frans en Arthur sprong er op in en vroeg: “Pourqoui tu me ne le dit cą?” Er werd gelijk hartelijk gelachen!
Ook onze partner in Frankrijk van de geur- en smaakspellen stond met een zeer mooie stand op de beurs, hier kon ieder zijn zintuigen gebruiken. De stand werd goed bezocht en er waren een aantal nieuwe producten te bekijken. Hier is voor ons een mooi roze gekleurde shampoo gemaakt, welke we mee hebben genomen naar huis. Na een aantal uren over de beurs te hebben gelopen, hebben we de beurs achter ons gelaten en zijn we op weg gegaan naar Charles De Gaulle om terug te vliegen naar Nederland.
De metro rechtstreeks naar Gare du Nord en daar weer overstappen op de trein. De van te voren zorgvuldig uitgezochte route en lijnen waren echter toch niet voldoende om direct op de juiste plek te komen. Overstappen van de metro op de juiste trein was een zoektocht op zich. Uiteindelijk op het juiste perron, werden we (hoe tegenstrijdig!), aangezien als frequent reizende personen. Terwijl we stonden te wachten, kwam er een Fransman naar ons toe en vroeg in het Engels of op dat perron de trein zou komen met bestemming vliegveld Parijs!
Na het inchecken, was er ruim genoeg tijd voor de vlucht. Aangezien we van bordspellen houden en we Lorrein in de handbagage mee hadden, was dit de gelegenheid om een potje te spelen. De kleuren en onderdelen van het spel waren direct aantrekkelijk voor een tweetal kinderen en ze schoven op afstand bij om te zien wat wij voor spel aan het spelen waren. Eindelijk zaten we dan rond 18.45uur in het vliegtuig. We vlogen terug met een vliegtuig van KLM, even een krantje erbij, en wat stond erin….”KLM vliegt op frituurvet”.
Om 22.45uur waren we thuis en konden we nagenieten van de reis, verwerken van de indrukken en alle zintuiglijke waarnemingen onder het genot van een goed glas rode wijn.
Santé!
Marleen Scholten, d.d. 1 februari 2011